Kesedihan…
Kututup dalam sebuah senyuman.
Rintihan…
Kusimpan dalam sebuah keceriaan.
Siksaan…
Kupendam dalam sebuah kegembiraan.
Hingga tangisan batin menetes
dalam sebuah kesendirian.
Tak ada yang harus dilakukan
kecuali mengikhlaskan.
Bila tak ada lagi senyuman,
tak ada lagi keceriaan,
dan tak ada lagi kegembiraan,
biarlah masa yang menentukan.
Kebahagiaan memang telah tiada
Hanya kepedihanlah yang tersisa
Luka, siksa, hingga menjadi derita
Akan mengutip sepanjang masa
Tangisan batinpun mulai merajalela.
Tangisan Batin – oleh Saptarini Elisa
Ajibarang
fb: Saptariny Ellysa R